Ondan hep “samimi, paylaşmayı seven, hep pozitif, çok eğlendiren…” diye bahsediyorlar. Bir de sürdüğü kırmızı ruju var tabii… Ama bence onu en güzel rengarenk boyalara bulanmış ellerini gördüğümüz gülümseyen fotoğrafı anlatıyor. Güzel bir kalbi daha iyi ne gösterebilir ki?

Makyaj odaları hayata dair neler öğretti size? Sahnede nasıl faydaları oldu?
Yani şöyle açıklayabilirim; işin mutfağındaydım aslında… Sahne öncesi, sahne arası ve sahne sonrasında neler olduğunu, sanatçıların neler yaşadıklarını ve neler hissettiklerini bildiğim ve hep içlerinde olduğum için, sahne öncesinde ve sahnede nasıl davranmam, gelenler ile nasıl sohbet etmem gerektiğini öğrenmiştim. Fakat şöyle de bir durumum var: Yıllarca meyhane işlettiğim için oradan kalan da bir alışkanlığım vardır benim; kimin tabağı boş, kim mutlu, kim hüzünlü, hepsini sahneden görüp müdahale ederim. Tutamam kendimi. Sahneme meyhanemin de yapmış olduğu katkılar var. (Gülüyor.)

Devamı için;

http://www.felsebiyatdergisi.com/kaccedil305n-suzan-geliyooor–alya-r-350ahin.html